Έφυγα με βαλίτσα το όνειρο
σε ξένη χώρα μακρινή κι ήμουν μικρή
γεμάτη από απειρία, μα με χίλια χρώματα
σε ένα νησί που πολλοί έχουν θάψει τα όνειρά τους.
Η ξενιτιά ήταν το δικό μου νησί
νησί που χάραξα σε βράχους τα όνειρά μου
τόσο βαθιά που κι η αρμύρα του νερού δεν τα ‘σβησε ποτέ
τόσο βαθιά που πίσω κι αν γυρίσω είναι ακόμα εκεί.
Νησί των ονείρων με βράχους σκαλισμένους
με ονόματα κι ελπίδες κι όνειρα πολλά
όσων τολμήσαν να μην τα θάψουν
να τα κάνουν απλά σ’ ένα βράχο τατουάζ…
σε ξένη χώρα μακρινή κι ήμουν μικρή
γεμάτη από απειρία, μα με χίλια χρώματα
σε ένα νησί που πολλοί έχουν θάψει τα όνειρά τους.
Η ξενιτιά ήταν το δικό μου νησί
νησί που χάραξα σε βράχους τα όνειρά μου
τόσο βαθιά που κι η αρμύρα του νερού δεν τα ‘σβησε ποτέ
τόσο βαθιά που πίσω κι αν γυρίσω είναι ακόμα εκεί.
Νησί των ονείρων με βράχους σκαλισμένους
με ονόματα κι ελπίδες κι όνειρα πολλά
όσων τολμήσαν να μην τα θάψουν
να τα κάνουν απλά σ’ ένα βράχο τατουάζ…
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου