Νύχτωσε πάλι κι εγώ με τη δική μου πένα
γράφω για τόπους μυστικούς κι αμάξια δίχως φρένα
ταξίδια αναζητώ στου έρωτα τη χώρα
μα όσο κι αν προχωρώ μένω μες στο τώρα.
γράφω για τόπους μυστικούς κι αμάξια δίχως φρένα
ταξίδια αναζητώ στου έρωτα τη χώρα
μα όσο κι αν προχωρώ μένω μες στο τώρα.
Στοχάζομαι την αλλαγή μες στη ζωή που ζούμε
κι απορώ ζωή για τη δύναμη που όλοι μας αντλούμε
σβήνω με τη γόμα μου τα λάθη που μετρούνε
μα τα λάθη στη ζωή ποτέ δε μου αρκούνε.
κι απορώ ζωή για τη δύναμη που όλοι μας αντλούμε
σβήνω με τη γόμα μου τα λάθη που μετρούνε
μα τα λάθη στη ζωή ποτέ δε μου αρκούνε.
Ζώ επαναλαμβάνοντας τα λάθη τα δικά μου
στοχάζομαι ένα γιατί μ’ απαντά η σιωπηλή μιλιά μου
μιλιά που εγώ κατανοώ καλά στα σωθικά μου
φωνή που μου ζητά να προδώσω κάποια απ’ τα φιλιά μου.
στοχάζομαι ένα γιατί μ’ απαντά η σιωπηλή μιλιά μου
μιλιά που εγώ κατανοώ καλά στα σωθικά μου
φωνή που μου ζητά να προδώσω κάποια απ’ τα φιλιά μου.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου