Καμένα φτερά

Άγγελος κι αν ήμουνα με ζήλευαν πολλοί
κι άντεχα τις πτώσεις πάνω στο γυαλί
μα σχίστηκαν τα φτερά μου και πόνεσα πολύ
κι όλο αναρωτιέμαι Θεέ μου το γιατί.

Τί να την κάνω τώρα τη ζωή δίχως φτερά
που άρπαξαν τη λάβα απ’ τη δική σου τη ματιά
που κάηκαν και χάθηκαν στης κόλασης τ’ αυλάκια
μαζί μ’ αγγέλους έκπτωτους και άλλα καθικάκια.

Καμένα φτερά σ’ ένα κορμί αγγέλου
περπάτησα δισταχτικά στον κόσμο που δε θέλω
Καμένα φτερά σ’ ένα κορμί αγγέλου
με κάνανε γυναίκα μοναχή μες στα δικά σου θέλω.