Εκείνος

Μια νεράιδα τις νύχτες σιγόκλαιγε
το δάκρυ της ποτάμι κυλούσε με πόνο
με μια καρδιά που από μαράζι έκαιγε
γιατί είχε χαθεί απ’ το δικό της δρόμο.

Κι εκεί που έκρυβε μυστικά στο νεραϊδοσυρτάρι
περίμενε με υπομονή τον ύπνο να την πάρει
μα μέσα στις σιωπές, στα όνειρα, στη λήθη
εκείνος ήρθε ξαφνικά μες στο παραμύθι.

Εκείνη ερωτεύτηκε τα γαλανά του μάτια
θάλασσες απέραντες την έκαναν κομμάτια
την πήρε πάνω στ’ άτι του σ’ εκείνου τα παλάτια
κι έγινε ο έρωτας ζωή χωρίς πολλά γινάτια.