ΣΟΦH ΛΥΣΣΑΡΗ: Η ΠΟΙΗΣΗ ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΛΟΓΙΚΗ. ΕΙΝΑΙ ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ
Μια ποιήτρια των επαναστατημένων ψυχών είναι η Σόφη Λύσσαρη
Η ποίηση είναι επανάσταση ! Για μια γυναίκα δυναμική αλλά και ευαίσθητη. Επαναστάτρια αλλά και ρομαντική…Διψασμένη για τη ζωή! Ερωτευμένη! Δοτική!
Μια ανοιχτή, μεγάλη καρδιά συνάντησα,
μιλώντας μαζί της.. Εκπέμπει μια τρομερή δύναμη, που σε αγγίζει.. Δεν
πουλά την ποίησή της.. Τη χαρίζει σε όλους..
«Είναι η διαφορετικότητα»….
«Η ποίηση δεν έχει λογική», λέει… Έχει δίκιο.. Αφού μιλά η ψυχή και όχι ο νους..
Όταν εκείνη πλέκει τις λέξεις που τις
μεταφέρει το αίμα που κυλά στις φλέβες της, με το βελονάκι της άυλης,
αλλά υπαρκτής ψυχής, το αποτέλεσμα της δημιουργίας, είναι εξαίρετο!!
Γράφει Αλήθειες! Επιτελεί κοινωνικό έργο για τις αλήθειες και τα μηνύματα που στέλνει γύρω της. Έτσι αισθάνεται..
Είναι στο DNA της η ποίηση, η στιχουργική και η συγγραφή. Κόρη συγγραφέα αλλά και ο γιος της, μόλις έξι χρόνων, γράφει!!!
Εκείνη, έχει ήδη γράψει λογοτεχνία,
αλλά με ψευδώνυμο.. Στιχουργική. Περιμένουμε σύντομα να ακούσουμε τα
τραγούδια της να γίνονται μεγάλες επιτυχίες.. Είναι η Σόφη Λύσσαρη. Μια
γυναίκα που..
.. «Κι όσο ψάχνομαι σαν άνθρωπος
συνειδητοποιώ την πλήρη άγνοιά μου, μα έχω ένα θετικό σε όλο αυτό
.Αποδέχομαι με την αυτογνωσία μου τη μηδενικότητά μου, την πλήρη άγνοιά
μου και προσπαθώ να μη μπω σε καλούπι ή να μη καβαλήσω καλάμι πως είμαι
κάποια ή κάτι ..»
Τα λόγια της σε καθηλώνουν…
Δεν θα πω περισσότερα.. Διαβάστε τη συζήτηση που είχαμε με την Αγρινιώτισσα ποιήτρια – συγγραφέα, και δεν θα χάσετε…
Πόλεμος
Πολεμάς τις σκιές του παραλόγου
σε μια στιγμή βουβού διαλόγου
τσεκάρεις το είδωλό σου σε καθρέφτες
πάνω σε ρωγμές που έκαναν οι κλέφτες.
Σου κλέψαν κάθε όνειρο και σε φιμώσαν
γέμισες με ψίχουλα π’ ατάραχα σου δώσαν
λαθρεπιβάτες της ζωής γεμάτοι αμαρτία
που σε κατάντησαν θνητό γεμάτο δυστυχία.
Μ’ αντίρρηση και πόλεμο στις λέξεις δεν αλλάζεις
εκείνους μόνο εξόντωσε με πράξεις που διατάζεις
με νόμους και ηθικές που πλάθει μια Αλήθεια
με όρια στο «είναι» σου ενάντια στη συνήθεια.
Κι αν άντεξες τον πόλεμο, ο πόλεμος δεν τελειώνει
έρχεται κάθε φορά που βλέπεις χελιδόνι
κι ελπίδες όταν πλάθεις στην άνοιξη του έτους
εκείνοι πάντα ειν’ εκεί τρέχα πια και δες τους!
Ρεφρέν:
Ο πόλεμος είναι πάντα εκεί
ένας κρυφός βουβός σκοπός
κι εσύ ρωτάς αν επαρκεί
κάθε αξίας σου καρπός.
Ο πόλεμος είναι πάντα εκεί
ένας Θεός που αιμορραγεί
κι εσύ ρωτάς αν επαρκεί
κάθε μικρή σου αλλαγή.
«ΤΑ ΤΡΑΓΟΥΔΙΑ ΜΟΥ» – Συλλογή Πρώτη, Τραγούδια
Τι είναι ποίηση για σένα;
«Ποίηση είναι επανάσταση ,μια μορφή
έκφρασης αντισυμβατικού τρόπου σκέψης για πολλούς, συμβατικού όμως για
μένα. Είναι μια μορφή διαφορετικότητας. Είναι το χάδι αλλά και το
χαστούκι .Είναι το αίμα που κυλά στις φλέβες μου κι όταν κυλά το νιώθω
τόσο έντονα που μου ψιθυρίζει λέξεις… Αυτές οι λέξεις έρχονται από την
καρδιά.. .γιατί η ποίηση δεν έχει λογική… Ποίηση είναι ζωή !!!!!!»
Γράμμα
Τη νύχτα εκείνη στο μπαλκόνι
με μια σιωπή που σε σηκώνει
κοίταξα ψηλά τ’ αστέρια
μέτρησα αγάπης καλοκαίρια.
Πήρα πένα και χαρτί κι έγραψα ένα γράμμα
γράμμα στον ίδιο μου εαυτό με μάτια μες στο κλάμα
έγραψα για βάσανα πολλά που μου χτύπησαν την πόρτα
όνειρα που προσπέρασα και προσμονώ ακόμα.
Γράμμα βουβό
γράμμα σκληρό
γράμμα στον ίδιο μου εαυτό
γράμμα για λάθη τρομερά
γράμμα γιατί άντεξα πολλά.
Κι όταν έγραψα το γράμμα
έπαψε με μιας το κλάμα
είπα μπράβο πια σε μένα
γιατί είχα πια εμένα.
«Κατάθεση Ψυχής»
Πότε έγραψες για πρώτη φορά; Θυμάσαι τον εαυτό σου αυτή την πρώτη φορά, τι σε έκανε να σκύψεις στο χαρτί και να εκφραστείς;
«Ήμουν 10 χρονών όταν έγραψα το πρώτο
μου Χριστουγεννιάτικο ποίημα μέσα σε μια έκδοση 8φυλλης
(Χριστουγεννιάτικης) εφημερίδας που ένιωσα την ανάγκη να γράψω τότε.
Έκρυψα την εφημερίδα στο γραφείο μου
μέχρι που όταν τη βρήκε η μητέρα μου την φωτοτύπησε και τη μοίρασα στο
σχολείο μου. Η ανάγκη για έκφραση με ώθησε σε όλο αυτό σε συνδυασμό με
την επιρροή μου είχα από τον πατέρα μου, ο οποίος έγραφε βιβλία.
Πιστεύω σήμερα, βλέποντας και τον γιο
μου από τα 6 να ακολουθεί τα χνάρια μου πως το DNA είναι αναμφισβήτητα ο
κύριος λόγος που ακολούθησα τη συγγραφή ως πηγή έκφρασης. Είναι
αναπόφευκτο όταν κυλά στο αίμα σου η δημιουργικότητα.. Κάποια στιγμή το
ανακαλύπτεις επειδή απλά αυθόρμητα το χέρι σου πιάνει τη μαγική πένα.
Τότε ένιωσα πως ήξερα τι θέλω και για το τι είμαι προορισμένη να κάνω.
ΝΑ ΓΡΑΦΩ!!!!!!!!».
Πως κύλησε στη συνέχεια ο χρόνος; Τι σε ενέπνεε να γράφεις ποίηση;
«Ο χρόνος κύλησε δημιουργικά για μένα
από τότε. Οργάνωσα την έκδοση της σχολικής εφημερίδας ‘Φτερουγίσματα’ με
τη συνδρομή κι άλλων συμμαθητών μου.
Πήραμε, μάλιστα,. συνεντεύξεις από
αξιόλογους τοπικούς παράγοντες του Αγρινίου. Θυμάμαι χαρακτηριστικά πως
για να κλείσω συνάντηση με το Δήμαρχο Αγρινίου τότε κύριο Βαϊνά
αυτοχαρακτήρισα εμένα και την ομάδα των συμμαθητών μου στη γραμματέα του
ως δημοσιογράφους από το τέταρτο Δημοτικό Σχολείο Αγρινίου.
Συνέχισα να πηγαίνω στο Ωδείο της κυρίας
Δασκαλάκη, γιατί είχα αρχίσει να μαθαίνω πιάνο από τα 6 έτη μου.
Συμμετείχα σε συναυλίες ,σε χορωδίες και σε θεατρικά.
Μία ζωγραφιά μου –μάλιστα- στο Πνευματικό Κέντρο Αγρινίου έγινε και εξώφυλλο στο ημερολόγιο του έτους.
Στην έκτη δημοτικού το σχολείο μου
οργάνωσε τιμητικό αφιέρωμα στο πρόσωπό μου κάνοντας έκθεση τετραδίων
μου από την πρώτη ως έκτη δημοτικού με σκοπό να επιβραβεύσουν την
επιμέλεια, την εξέλιξή μου αλλά και την άριστη απόδοσή μου.
Η Αγγλία- όμως- ήταν σταθμός για μένα.
Μέσα από τις σπουδές μου στην Αγγλική Φιλολογία στο Πανεπιστήμιο Brunel
ανακάλυψα και ακολούθησα τη δημιουργική γραφή (creative writing).
Από τότε ,από το 1997 γράφω συνέχεια
.Όσον αφορά για την ποίηση, δεν είχα πάψει ποτέ να γράφω. Όλα έμεναν
γραμμένα σε τετράδια δίχως να δουν φως.
Αποφάσισα όμως χρόνια μετά ,το 2012 να
εκδώσω το πρώτο μου βιβλίο το ‘Κατάθεση Ψυχής’ και να σας πω την
αλήθεια ήμουν έτοιμη να το κυκλοφορήσω με ψευδώνυμο. Καταλαβαίνετε,
λοιπόν, πως ποτέ δε θα ήξερε κανείς την αληθινή Σόφη… .
Αλλά αποφάσισα στιγμιαία πως πρέπει να
αφήσω μία κληρονομιά στο γιο μου κάποια –έστω- βιβλία μου με το όνομά
μου. Δε το μετάνιωσα».
Νεράιδα (για άντρα τραγουδιστή)
Τα βράδια με τσιγάρο μοναχός
κοιτάζω το φεγγάρι διαρκώς
ψάχνω μια νεράιδα εκεί ψηλά
κάποια ν’ αγαπήσω αληθινά.
Βαρέθηκα τις γήινες θνητές
γυναίκες τόσο καθημερινές
που τάζουν με τα ψεύτικα φιλιά
και κάνουνε κομμάτια την καρδιά.
Καπνίζω και φαντάζομαι απλά
τα όμορφα, ξανθά σου τα μαλλιά
τα λόγια σου σα χάδι στην ψυχή
αγάπη που παντού θα αντηχεί.
Τα μάτια σου δυο ήλιοι νοητοί
τα χείλη σου δροσιά από πηγή
κι αναπολώ το όνειρο απλά
να πάρει αμέσως σάρκα και οστά.
Ρεφρέν:
Νεράιδα αν ακούς εκεί ψηλά
κατέβα στη δική μου αγκαλιά
και μάγεψε με λόγια ερωτικά
το νου μου, την ψυχή και την καρδιά.
Νεράιδα έλα λίγο να σε δω
να νιώσω της αγάπης το ρυθμό
κι υπόσχομαι αν είσαι αληθινή
ο σκλάβος σου να είμαι μια ζωή!
«ΤΑ ΤΡΑΓΟΥΔΙΑ ΜΟΥ» – Συλλογή Πρώτη
Τα ποιήματά σου, έχουν θέμα τον έρωτα, τη ζωή, τον άνθρωπο; Τον πόνο
«Τα ποιήματά μου εκφράζουν κάθε
συναίσθημα, ανησυχία και προβληματισμό μου.. Έχω μάθει στη ζωή μου να
πλέκω με βελονάκι τον πόνο και τη χαρά προκειμένου να δημιουργήσω τέχνη.
Αυτός είναι ο λόγος που δεν πουλώ την ποίησή μου .Δεν έχει αντίτιμο η
ψυχή μου και δεν μπορεί να την εμπορευθεί κανείς. Χαρίζω απλόχερα την
ψυχή μου κι όποιος την εκτιμήσει .Όλα για το χρήμα; Επαναστατώ σε αυτό.
Δωρεάν αναγνώσεις- λοιπόν- στο
www.sophielyssari.blogspot.com» .
Θέλεις να περάσεις κάποια μηνύματα μέσα από αυτά, ή είναι αυθόρμητες σκέψεις, εμπνεύσεις που μετατρέπεις σε ποίηση;
«Η ποίηση δεν είναι κάτι ‘στημένο’ και
φανταστικό .Είναι η αλήθεια! Επομένως όλα τα αληθινά μου συναισθήματα
γράφονται στο χαρτί. Δεν σκέφτομαι τεχνικές δημιουργικής γραφής,
προκειμένου να εντυπωσιάσω. Ένα βιβλίο λογοτεχνίας μπορεί να είναι
αποτέλεσμα δημιουργικής φαντασίας κι έρευνας ενός συγγραφέα.
Ο ποιητής –όμως- νιώθει κι εκφράζεται.
Ανησυχεί, φοβάται, πονά, ερωτεύεται, αγαπά, μισεί, σιχαίνεται, κλαίει,
χαμογελά;;;;;;;;;;;
Τα γράφει όλα σε ποίηση χωρίς φόβο μα με
τόσο πάθος αδιαφορώντας για την κριτική, τον έπαινο ή τη λύπηση. Περνά-
όμως- και μηνύματα μέσα από κάθε ποίημα. Συναισθήματα ξυπνά, σε όσους
έπαψαν να είναι ανθρώπινοι ή σε όσους είναι μόνο ρομαντικοί. Ναι, ξυπνά
και όσους αεροβατούν από τη σκληρή πραγματικότητα γύρω τους. Με την
ποίησή μου θέλω να ταυτιστούν κάποιοι- όπως κι έτσι συνέβη -με στιγμές
της δικής μου προσωπικής ζωής .
Αναφέρομαι σε γεγονότα ή καταστάσεις που
κάποιοι κρύβουν ή δειλιάζουν να αντιμετωπίσουν .Προσπαθώ να κάνω και
κοινωνικό έργο μέσα από την ποίηση. Επομένως, γράφω αλήθειες προκειμένου
να περάσω μηνύματα».
ΑΠΛΟΤΗΤΑ
Να ‘σαι απλός φίλε μου καλέ
και μη παλεύεις κάτι ν’ αποδείξεις.
Τί σημασία έχει άραγε
να ξέρουν οι γύρω σου ποιος είσαι αλήθεια;
Μη παλεύεις με Θεούς και Δαίμονες
μη τους δίνεις τροφή για να σε κρίνουν.
Εσύ ξέρεις την αξία σου
και κριτική θα κάμεις.
Κοιμήσου και στο πάτωμα
μαζί με τα σκουλήκια.
Το πνεύμα σου στο χώμα δεν πατά
και η ψυχή σου ψηλά πάντα θα πετά…
Τί κι αν το κορμί σου δείχνει τόσο απλό
μέσα σε συναντήσεις και συναναστροφές;
Τί κι αν αφανής ήρωας
ή απλός διαβάτης είσαι στο σταθμό της ζωής;
Η απλότητα έχει πλούτο και μεγαλείο
που σπάνια αποδεικνύεται.
Μα εσένα τί σε νοιάζει
όταν γύρω σου δεν έχουν μέτρο σύγκρισης;
«ΚΑΤΑΘΕΣΗ ΨΥΧΗΣ»
Ποιήματα μεστά και μια προσωπική κατάθεση ψυχής από τη Σόφη Λύσσαρη
Πως βλέπεις τον κόσμο σου γύρω σου; Σαν ερέθισμα για τη γραφή σου;
«Ο κόσμος γύρω μου και μέσα μου είναι το
ερέθισμα. Πάντοτε αυτό που λάμπει, δεν είναι χρυσός, αλλά μη ξεχνάμε
πως ο χρυσός κρύβεται στα βάθη της θάλασσας ενώ τα άχρηστα κι ελαφριά
αντικείμενα επιπλέουν, φαίνονται και ίσως αναδεικνύονται.
Θέλω να είμαι χρυσάφι μέσα σε σεντούκι
στα βάθη ενός ωκεανού κι ας μείνω αιώνια στον πάτο. Αυτόν τον κόσμο
επαναστατώ, τον κόσμο της αναξιοκρατίας, της ανηθικότητας, της
καταστροφής ,της σοβαροφάνειας, του υλισμού, του ‘δήθεν’, της
κουτοπονηριάς. Πολεμώ τον πνευματικό σκοταδισμό μας και αναζητώ το φως…
Κι όσο ψάχνομαι σαν άνθρωπος συνειδητοποιώ την πλήρη άγνοιά μου, μα έχω
ένα θετικό σε όλο αυτό.
Αποδέχομαι με την αυτογνωσία μου τη
μηδενικότητά μου, την πλήρη άγνοιά μου και προσπαθώ να μη μπω σε καλούπι
ή να μη καβαλήσω καλάμι πως είμαι κάποια ή κάτι.
Ερέθισμα για μένα είναι ο κόσμος-
λοιπόν- ένα μπουκάλι αλκοόλ που κοιτάζοντάς το βλέπω ένα τίγρη μέσα από
αυτό. Είμαστε όλοι ‘πιόνια’ στη σκακιέρα του Θεού ,ίσοι σε αξία.
Αρκετά θεοποιήθηκε ο άνθρωπος ως τώρα. Ο
αληθινός κόσμος είναι το μετά από αυτή τη ζωή. Εκεί που θα κοιτάξουμε
τον κόσμο που αφήσαμε και ίσως ανακαλύψουμε την πλήρη άγνοιά μας. Τον
κόσμο ΤΟΥ ΑΝΘΡΏΠΟΥ επαναστατώ.
Επαναστατώ ενάντια στην’ κενότητα’.. .κι
όσο επαναστατώ πέφτω συνέχεια στο κενό… κι όσο κι αν σηκώνομαι,
ξαναπέφτω πάλι.. .Γι αυτό συνεχίζω να παλεύω και να επαναστατώ. .ΓΙΑ ΝΑ
ΕΠΙΒΙΩΣΩ από την κενότητα των άλλων, αλλά και τη δική μου συνάμα».
Ο έρωτας, είναι πηγή έμπνευσης για σένα;
«Ο Έρωτας είναι γέννηση, ζωή και θάνατος .Η γέννηση, η ζωή και ο θάνατος με εμπνέουν .Άρα ο Έρωτας με εμπνέει!!!!»
Έρωτας
Πες μου ποιός είσαι εσύ και τί είσαι;
Γιατί στοιχειώνεις το μυαλό μου;
Άλλες φορές με μαστιγώνεις καλέ μου
κι άλλες φορές χαϊδεύεις την ψυχή μου βαθιά.
Έρωτα διπρόσωπε, πες μου κάτι
γιατί άραγε φέρνεις χαρές και πόνους πολλούς
γιατί ενώ σε διώχνω έρχεσαι κοντά μου
γιατί υπάρχεις άραγε παντού;
Έρωτα νιώθουν και οι ξεχασμένοι
εκείνοι που ξέχασαν τον ίδιο τους εαυτό.
Έρωτα νιώθουν κι οι ποιητές
γιατί χωρίς την πένα τους δεν υπάρχει ζωή.
Έρωτας με την πένα ισούται με δημιουργία
πένα χωρίς μελάνι όμως ίσον με απραξία
χέρι δίχως πένα είναι αμαρτία
ζωή όμως δίχως έρωτα είναι θάνατος…
Κι εγώ ζω με τον έρωτα και την πένα…
«Κατάθεση Ψυχής
Γιατί η ποίηση δεν πουλάει σήμερα;
«Γιατί απλά το αυθεντικό πνεύμα δεν πωλείται αν και δεν πρέπει κατ’
εμέ να πωλείται. Κι αν πάει να πωληθεί ένα βιβλίο ποίησης ο κάθε
‘άνθρωπος’ θα το προσπεράσει. Γιατί απλά προτιμά ένα μυθιστόρημα που θα
τον ταξιδέψει σε μια Ουτοπία, πιθανώς, επειδή το έχει ανάγκη αυτό το
ταξίδι. Ποιός αλήθεια εκτιμά την αλήθεια και την αυθεντικότητα;
Όλοι θέλουν να στρουθοκαμηλίζονται πίσω από ιστοριούλες. ..έρωτες… φανταστικούς κόσμους…
Η ποίηση μιλά για σκληρές αλήθειες και ξυπνά τον υπό ‘χειμερία νάρκη’ εαυτό μας.
Ναι,δε θέλουμε να ξυπνήσουμε από τη
χειμερία νάρκη μας. Φοβούμαστε το να έρθουμε αντιμέτωποι με τη δική μας
πραγματικότητα.’ Να διαβάσω ποίηση; Δεν είμαι τρελή ούτε φευγάτη….” μου
είχε ειπωθεί παλιότερα.. .
Προφανώς η ποίηση θεωρείται
‘αντισυμβατική’ για τους ‘συμβατικούς… Για εμάς τους ‘αντισυμβατικούς
ποιητές ‘ κατ’ εκείνους, όλοι οι άλλοι είναι οι αντισυμβατικοί για εμάς
.Εδώ δωρεάν τους παρέχουμε ποίηση και δε διαβάζουν όλοι θα την πληρώσουν
κιόλας;»
Μέσα από τον καθρέπτη
Κοίταξες το είδωλό σου στον καθρέπτη
κι είδες όνειρα θολά, λάθη πικρά, βουβές αλήθειες
έκλεισες τα μάτια για να χαθούν όλα μονομιάς
μα μόλις τ’ άνοιξες ήταν όλα εκεί χωρίς ν’ αλλάξει κάτι.
Το είδωλό σου ακλόνητο
κι εσύ δάκρυσες γι’ αυτά που έχεις ζήσει
μα σιωπηλός ο καθρέπτης σου μίλησε βαθιά στην ψυχή
γι’ αυτά που δεν έζησες κι αυτά που δεν έχεις τολμήσει.
Κι έδωσες γροθιά κι έσπασες τον καθρέπτη
μα το γυαλί του έσπασε, όχι εσύ
οι αλήθειες σου, τα όνειρα, τα λάθη σου ήταν παρόντα
να σου θυμίσουν ότι πρέπει ν’ αλλάξεις
γιατί η ζωή ήταν άδικη μαζί σου.
Μα εσύ τί έκανες γι αυτό;
«Κατάθεση Ψυχής»
Ποιοί χαρακτήρες, κατά την άποψή σου, είναι ποιητές; Οι ρομαντικοί, οι ευαίσθητοι, οι ονειροπόλοι;
«Οι επαναστατικοί χαρακτήρες!!!!! Όσοι είναι ρεαλιστές στη ζωή, μα με ευαισθησίες. Όσοι ζουν τη ζωή στο κάθε της λεπτό.
Όσοι εκτιμούν αυτά που έχουν , πολεμούν
αυτά που τους στερούν, αλλά και δεν έχουν πάψει να πιστεύουν στα όνειρά
τους. Όσοι νιώθουν αυτά που οι άλλοι ξεχνούν.. όσοι μιλούν για αυτά που
οι άλλοι φοβούνται να πουν ή αδιαφορούν… όσοι μυρίζουν τον αέρα που
αναπνέουν, απολαμβάνουν ένα φιλί, ένα κομμάτι σοκολάτας μία βόλτα στη
θάλασσα, μία γουλιά από τον καφέ τους…. ένα αστέρι. το φεγγάρι, τον
ήλιο.. .Όσοι –λοιπόν- ξέρουν να ΖΟΥΝ!!!»
Βλέπεις τη ζωή με άλλο «μάτι» απ’ ότι οι υπόλοιποι; Πιο … ποιητική;; ¨Η είσαι μέσα στην σκληρή πραγματικότητα;
«Βλέπω με το δικό μου ‘μάτι’ τα πάντα…
Αναλύω τα πάντα και φυσικά παρατηρώ. Η σκληρή πραγματικότητα δεν
τυφλώνει έναν παρατηρητή ,ούτε όμως και το να ονειρεύεται κανείς
αποτελεί τροχοπέδη. Η ποιητική ματιά μου είναι ένα συνονθύλευμα
αισθήσεων ,συναισθημάτων, λογικής, ενστίκτου, ρεαλισμού και
σουρεαλισμού».
Δημοκρατία της Ντροπής
Εσύ ήσουν κοπελιά το όμορφο κορίτσι
με τόλμη, με παράστημα και με δικαιοσύνη;
Σε πιάσανε αιχμάλωτη και με δικό τους βίντσι
σου πήρανε την ηθική και κάθε σωφροσύνη.
Τσογλάνια σ’ εξοντώσανε σε κάνανε πουτάνα
σου κράτησαν το όνομα και πλούτισες με ψέμα
παιδιά όταν μας έταζες μια ηθική σ’ αλάνα
με πλιάτσικο ανταπέδωσες και δάκρυα με αίμα.
Δημοκρατία της ντροπής ν’ αλλάξεις χαρακτήρα
κι όπως παλιά η Κασσιανή να δώσεις εξηγήσεις
σε όλους αυτούς που στέρησες απ’ τη σωστή την πείρα
ήρθε επιτέλους η στιγμή για να λογοδοτήσεις.
Σταμάτα την υποταγή σε κίβδηλους ανθρώπους
σήκωσε πια ανάστημα σ’ Αφέντες και κοπρίτες
κι αν χρειαστεί στείλ’ τους μακριά σε ξένους τόπους
γιατί αυτό χρειάζονται όσοι είναι αλήτες.
«Κατάθεση Ψυχής»
Έχεις γράψει και λογοτεχνία. Μίλησε μας γι αυτή… Ποιό το αντικείμενό της…
«Προέκυψε η ερωτική λογοτεχνία, όταν
μου έγινε μία πρόταση στο εξωτερικό το 1997.Έγραψα και θα εξακολουθώ να
γράφω νουβέλες έντονης ή πιο light ερωτικής λογοτεχνίας φυσικά με
ψευδώνυμα πάντα διότι κάποιοι μπερδεύουν την ερωτική λογοτεχνία με το
πορνό και στιγματίζουν τον συγγραφέα σκεπτόμενοι ότι περιγράφει βιώματά
του.
Θα σας πω κάτι .Δεν υπήρχε περίπτωση να
γράψω ποτέ κάποια ερωτική μου ιστορία. Η ερωτική πράξη, αλλά και οι
σεξουαλικές προτιμήσεις μου είναι ΑΒΑΤΟΝ. Έτσι πάντοτε έγραφα μέσω
φαντασίας μου, αλλά και έρευνας για ιστορίες άλλων .
Είναι αυτό που με κάνει Δημιουργική
Συγγραφέα μέσα από την ειδίκευσή μου στο creative writing.Kι αν κάποιος
με πιέσει ή αποκαλύψει κάποια στιγμή ψευδώνυμό μου θα αρνηθώ τη
συγγραφή του εκάστοτε βιβλίου μου… .
Το 2001 έγραψα στα αγγλικά ένα
κοινωνικο-πολιτικο-ερωτικό μυθιστόρημα στην Αγγλία για το μάθημα της
δημιουργικής γραφής του πανεπιστημίου μου το ‘Four Seasons of my Life’
που πήρε άριστες κριτικές και περιείχε έντονες σεξουαλικές στιγμές,
αφού αναφερόταν για το 19ο αιώνα στην Αγγλία με αποκορύφωμα την πορνεία
και τη σύφιλη. Δεν έκανα εμπορική χρήση –όμως- του βιβλίου αυτού τότε.
Ίσως το μεταφράσω στα Ελληνικά και το εκδώσω με ψευδώνυμο κάποια στιγμή».
Λογοτέχνης ή ποιητής τελικά; Τι σου αρέσει περισσότερο ή δεν τα διαχωρίζεις;
«Είμαι δημιουργική συγγραφέας… με ό,τι
συνεπάγεται αυτό. Λογοτεχνώ.. .ποιώ…. δημιουργώ… .γράφω…. αρθρογραφώ… Δε
βάζω ταμπέλα σε κάτι .Στην Ελλάδα –όμως- παρουσιάζω ποίηση και
στιχουργική με το όνομά μου. Άρα με ξέρουν ως ποιήτρια και στιχουργό
.και θα θελα να με θυμούνται κι έτσι…»
Στιχουργική.. Μίλησε μας για τα τραγούδια που έγραψες , αν θα τα ακούσουμε από τραγουδιστή…
Στίχοι κοινωνικοί και ερωτικοί για τραγούδια από τη Σόφη Λύσσαρη
«Πρόσφατα έκανα έκδοση του βιβλίου μου
‘ΤΑ ΤΡΑΓΟΥΔΙΑ ΜΟΥ -Συλλογή Πρώτη’ για την ακρίβεια 26 Ιανουαρίου
2013.΄΄Ολα τα τραγούδια μου δίνονται δωρεάν για μελοποίηση.
Θα ’θελα
(αφιερωμένο στον έρωτα της ζωής μου)
Θα ’ρθω να σε αγκαλιάσω
και να κλέψω ένα φιλί
θα ’θελα να σε προφτάσω
στου σπιτιού μας την αυλή.
Βγήκα έξω απ’ την πόρτα
και δεν ήσουν πια εκεί
είχες φύγει πριν ξυπνήσω
και με φίλησες εσύ.
Στο τηλέφωνο σε παίρνω
να σου πω το σ’ αγαπώ
νιώθω πια σαν ένα τρένο
που πηγαίνει στο κενό.
Μα εσύ με ηρεμία
μου το λες το σ’ αγαπώ
τι κι αν έχει τρικυμία
σύντομα θα είσ’ εδώ.
Ρεφρέν:
Θα ’θελα να μη μου φεύγεις
μη πηγαίνεις στη δουλειά
μόνο να με ταξιδεύεις
στα δικά σου τα φιλιά.
Θα ’θελα η Δευτέρα πάντα
να ’ναι Σάββατο πρωί
μελωδία σε μια μπάντα
με το πρώτο σου φιλί.
«ΤΑ ΤΡΑΓΟΥΔΙΑ ΜΟΥ» – Συλλογή Πρώτη, Τραγούδια
Πως σκέφθηκες να γράψεις στίχους τραγουδιών; Ήταν αυθόρμητο, ή το είχες στη σκέψη σου;
«Όπως η ποίηση – έτσι – και η
στιχουργική βγαίνει αυθόρμητα. Σε αυτό το βιβλίο υπάρχουν τραγούδια
μου, από το 1997.Είχα, όμως, τη σκέψη να τα κάνω σε βιβλίο πριν από
κάποιους μήνες».
Είναι κάποιες στιγμές , που
ξαφνικά σε εμπνέει κάτι και κάθεσαι και γράφεις, ή οποιαδήποτε στιγμή;
απομονώνεσαι για να δημιουργήσεις; Θέλεις να είσαι μόνη, στην απόλυτη
σιωπή; Εσύ και οι σκέψεις σου;
«Δεν υπάρχουν στιγμές ή ώρες
συγκεκριμένες. Ανάλογα με την επιθυμία μου εκείνη τη στιγμή .Έχει τύχει
να τα παρατήσω όλα και όλους σε δημόσιο χώρο και να βγάλω από την τσάντα
μου χαρτί και στυλό για να γράψω.
Έχει τύχει να μην έχω στυλό και να γράψω
κάτι με μολύβι χειλιών, που βρήκα μέσα στην τσάντα μου. Ακόμη και με
το αίμα μου θα έγραφα κάτι αν χρειαζόταν!!!
Η νεκρική σιγή με βοηθά… Όταν η πόλη
κοιμάται… εγώ ξυπνώ.. .Ένα ποίημά μου από την ποιητική συλλογή «Κατάθεση
Ψυχής» γράφτηκε για τη νεκρική σιγή .
Μέσα σε όλα γράφω’ Νεκρική σιγή, μούσα
των ποιητών και σύντροφος της πένας αν πάψεις να μιλάς μες στη σιωπή σου
θα πάψω να δημιουργώ.’ (ποίημα ‘Νεκρική σιγή’)».
Πως σε αντιμετωπίζουν στην οικογένεια, στο στενό φιλικό και οικογενειακό περιβάλλον; Σε ενθαρρύνουν;
«Ποτέ δεν αντιμετώπισα πρόβλημα σε κάτι.
Εξάλλου, ο πατέρας μου, Ιωάννης Λύσσαρης είναι μαθηματικός/συγγραφέας
με 17 βιβλία στην πλάτη του.
Επομένως, η οικογένειά μου από παιδί
ήξερε την κλίση μου ,το αντικείμενο των σπουδών μου και με στήριζε
πάντα. Η συγγραφή ήταν μέρος της οικογενειακής μας ζωής.
Λίγοι φίλοι – όμως -γνώριζαν ότι έγραφα και ποια είναι η ειδίκευσή μου. Οι περισσότεροι με ήξεραν ως καθηγήτρια Αγγλικών.
Ας μάθουν κάποιοι πλέον να ζουν με τη
δική μου φύση, υπόσταση ή έστω χόμπι, όπως το έχουν αποκαλέσει. Εγώ έχω
μάθει να σέβομαι όλα τα επαγγέλματα ,όλες τις σπουδές, ειδικεύσεις αλλά
και χόμπι τους…
Δεν ανέχομαι- όμως – την υποβάθμιση της
τέχνης μου από άτομα που δεν έχουν διαβάσει ούτε ένα βιβλίο στη ζωή
τους. Δεν έχουν δικαίωμα για κριτική ούτε να βάζουν ταμπέλες τρέλας στην
ποίηση…».
Κλαις (για όσους έχουν κλάψει…)
Κλαις για το παρόν σου
κι όσα σε φοβίζουν
για το παρελθόν σου
κι όλα πλημμυρίζουν.
Κλαις για τις κουρτίνες
που ’χουν κιτρινίσει
κλαις για τις ελπίδες
που ’χουν όλες σβήσει.
Κλαις για τις Χιονάτες
και για αυταπάτες
κλαις για τους χειμώνες
χάρτινους αιώνες.
Κλαις για τις ρυτίδες
και για τους καθρέφτες
όλα αυτά που είδες
κι άρπαξαν οι κλέφτες.
Κλαις και για τη νύχτα
που σε νανουρίζει
και για καληνύχτα
μια σκιά φοβίζει.
Κλαις και για εσένα
για σπασμένα φρένα
κλαις για ροζ σεντόνια
και χαμένα χρόνια.
Ρεφρέν:
Κλαις
Κλαις
Κλαις…
«ΤΑ ΤΡΑΓΟΥΔΙΑ ΜΟΥ» – Συλλογή Πρώτη
Ποια είναι τα σχέδιά σου για το μέλλον; Είτε αυτά αφορούν στην ποίηση, είτε στη λογοτεχνία, είτε στους στίχους..
«Μόλις τώρα έκανα την έκδοση του βιβλίου
με τα τραγούδια μου, οπότε θα αφοσιωθώ κάποιο διάστημα στη σωστή
προβολή του. Εννοείται πως θα υπάρξει κι άλλο βιβλίο ποίησης ίσως και
λογοτεχνίας με το όνομά μου. Είναι πολύ νωρίς για να σας πω όμως.
Ποια είναι η Σόφη Λύσσαρη , πέρα από την καλλιτεχνική της ιδιότητα; Μητέρα; Σύζυγος; Εργαζόμενη;
«Όλα σε ένα υποθέτω. Πολυδιάστατη η φύση μου. Δεν παύω –όμως- καθημερινά να γράφω».
Πως κυλά μια ημέρα σου…
«Ζω φυσιολογικά –όπως- κάθε άνθρωπος
μόνο που η πένα μου είναι και ‘ερωμένη’. Αφιερώνω χρόνο και σε κείνη
λοιπόν. Όλα τα άλλα είναι απλές καθημερινές στιγμές με αγάπη από τους
δικούς μου ανθρώπους».
Διαβάζεις βιβλία; ποίηση; Ποιοί οι αγαπημένοι σου λογοτέχνες – ποιητές;
«Διαβάζω τα πάντα .Δε θα ήθελα να
αδικήσω ποιητές γιατί μου αρέσουν λίγο πολύ όλοι ,ξεχωρίζω –όμως- τον
Καβάφη. Ελύτη, Καββαδία και Παλαμά. Από λογοτέχνες λατρεύω τον Κοέλο».
Αισθάνεσαι καταξιωμένη;
«Θα σας απαντήσω σε αυτό μετά από 50
χρόνια ή αν κάνουμε συνέντευξη πάλι, αλλά από τον Παράδεισο… Μετά
θάνατον έρχεται η καταξίωση και η αναγνώριση πάντα μέσα από τις καρδιές
των αναγνωστών κι όχι από βραβεία και στημένους διαγωνισμούς .πωλήσεις ή
προβολές κάθε είδους..
Η καρδιά των αναγνωστών καταξιώνει κάποιον. Είναι αυτό που λέμε η υστεροφημία!»
Δαίμονας
(αφιερωμένο ειδικά σε μένα)
Είμαι συνέχεια στους δρόμους
με δαίμονες και μ’ αστυνόμους
σπάω πέτρινες σιωπές
με παγοθραύστη σε καρδιές.
Τρέχω μακριά από κατεστημένα
κι από έντυπα καθυστερημένα
φοράω μάσκα από μετάξι
κρύβομαι απ’ όσα μου ’χουν τάξει.
Κι όταν τους βλέπω να φτύνουν στο δρόμο
πατώντας αλήθειες μακριά απ’ το νόμο
βγάζω μια πένα κρυφά απ’ την τσέπη
και γράφω σκληρά για ό,τι μας διέπει.
Κλείνω τα μάτια μετά και ρεμβάζω
μυρίζω όλα τα άνθη απ’ το δικό μου βάζο
μιλώ για όλα αυτά που όλους τους δειλιάζουν
μιλώ για όλα αυτά που όλους τους τρομάζουν.
Ρεφρέν:
Δαίμονας εγώ του παραλόγου
με ξίφος μία πένα του διαλόγου.
Δαίμονας εγώ του Παραδείσου
αλήθεια γυμνή εμπρός εμφανίσου!
«ΤΑ ΤΡΑΓΟΥΔΙΑ ΜΟΥ» – Συλλογή Πρώτη
Έχεις μέσα σου πολλά που «φουντώνουν», ας χρησιμοποιήσω τώρα αυτή τη λέξη, και που θέλουν να εκτονωθούν με τη γραφή;
«Η ανάγκη για έκφραση μέσα από όλα τα
συναισθήματα με κάνει και γράφω. Αν ένα συναίσθημα είναι ασυγκράτητο
εκτονώνεται με το χορό της πένας στο δικό μου χαρτί».
Πως φαντάζεσαι το μέλλον σου στην ποίηση;
«Με ποίηση.. .ποίηση …ποίηση… Θα γράψω σίγουρα αρκετά βιβλία ποίησης ακόμα!»
Μέσα στην κρίση που διανύουμε, πιστεύεις πως θα καταφέρουν οι ποιητές και οι λογοτέχνες να σταθούν; Να μπορέσουν να συνεχίσουν;
«Οι άξιοι –ίσως- εξαφανισθούν.. ίσως
φιμωθούν.. .ίσως κυνηγηθούν.. .ίσως πάψουν να γράφουν και να εκδίδουν ή
ίσως κάνουν μόνο αυτοεκδόσεις .Η κρίση αξιών είναι αυτό που φταίει στο
μέγιστο κι έπειτα ακολουθεί η οικονομική κρίση. Φυσικά, οι εκδοτικοί
οίκοι δε δίνουν ευκαιρίες σε νέο αίμα στην Ελλάδα για να εκδώσουν
βιβλία τους».
«Σε επηρέασε η κρίση; Στάθηκε τροχοπέδη για την έμπνευσή σου;»
«Κάθε τι αρνητικό επηρεάζει όλο τον
κόσμο. Απλά προσπαθώ δημιουργικά να ξεχνιέμαι από πολλά αρνητικά λόγω
της κρίσης. Μη ξεχνάτε, εξέδωσα από πέρυσι δύο βιβλία μου, τα οποία
πλήρωσα για να βγουν σε κάποια αντίτυπα.
Η κρίση δεν στάθηκε τροχοπέδη, αποτέλεσε κίνητρο για μένα να αντισταθώ με την έκδοση των βιβλίων μου αυτών.
Φυσικά στέρησα από τον εαυτό μου άλλα
πράγματα για να πληρώσω όλα μου τα αντίτυπα .Καλύτερα κρίση, παρά
καταπίεση και κατάθλιψη. Μόλις μιλήσατε με μια επαναστάτρια. Δε με πτοεί
το ο,τιδήποτε.
Θα ήθελα από καρδιάς να σας ευχαριστήσω
για την τιμή που μου κάνατε κυρία Παπαδημητρίου μέσα από τη συνέντευξη
αυτή. Βάλατε ένα ακόμη λιθαράκι στην ποίηση .Καλή συνέχεια στην αξιόλογη
πορεία σας στη δημοσιογραφία».
Εγώ σε ευχαριστώ Σόφη, για την υπέροχη συνέντευξη… Εύχομαι πάντα επιτυχίες, πάντα.. επαναστάτρια και πάντα μπροστά!!!
©Typologos.com 2013
