Η Σόνια άνοιξε την πόρτα του σπιτιού της. Είχε μόλις επιστρέψει από ταξίδι.
Κατευθύνθηκε στην κρεβατοκάμαρα. Τοποθέτησε τη μικρή βαλίτσα της στην άκρη και γδύθηκε. Είχε ανάγκη από ένα ζεστό μπάνιο.
Ρύθμισε το νερό κι άφησε να γεμίσει την μπανιέρα
Έριξε αφρόλουτρο και άλατα.
Αέρινα, στις μύτες των ποδιών προχώρησε προς την κουζίνα. Κοντοστάθηκε. Μύρισε αντρικό άρωμα.
Σε κλάσματα δευτερολέπτου κινήθηκε προς το σαλόνι.
«Τι κάνεις εσύ εδώ; Πώς μπήκες σπίτι μου;»
Ένας μισόγυμνος, γυμνασμένος άντρας στεκόταν στο σαλόνι κρατώντας μία κούπα καφέ, αγναντεύοντας τη θέα από το παράθυρό της.
«Κούκλα είσαι γυμνή.» απάντησε ο μυστήριος άντρας
Η Σόνια άρπαξε αμήχανα το ριχτάρι του καναπέ και το τύλιξε γύρω από το κορμί της.
«Δε μπορώ να καταλάβω Σάιμον. Μιλάμε τόσο καιρό στο φέισμπουκ, ξέρεις τα στέκια μου και ποτέ δεν ήρθες να με βρεις. Μπορούσες να ζητήσεις το τηλέφωνό μου για ένα ραντεβού. Ξαφνικά σε βρίσκω μέσα στο σπίτι μου. Τι συμβαίνει;»
«Μάλλον έκανα την υπέρβαση. Η γενναιότητα στον άντρα έχεις πει πως σε τρελαίνει.»
«Αυτό είναι αλήθεια. Με εντυπωσίασες. Άκου τι θα κάνουμε για να σε εντυπωσιάσω κι εγώ που είμαι γενναία επίσης. Μείνε όπως είσαι.»
Η γυναίκα άρπαξε στα χέρια το κινητό της. Έκανε μια κλήση. Το κινητό του άντρα χτύπησε. Ήταν απόρρητος αριθμός.
«Σήκωσέ το! Εγώ σε καλώ Σάιμον.»
Ο άντρας αιφνιδιάστηκε. Σήκωσε το κινητό.
«Παρακαλώ…»
Η Σόνια τον κοίταξε στα μάτια,χαμογέλασε παιχνιδιάρικα και συνέχισε επιδειχτικά να μιλά στο κινητό.
«Έχω το κινητό σου όλο αυτό τον καιρό. Ποτέ δε σε κάλεσα. Δεν ήθελα να έχεις το κινητό μου επειδή στο έδωσα εγώ. Ήθελα να το ζητήσεις εσύ. Φιλιά.»
Ο άντρας χαμογέλασε.
«Μπορώ να έχω το κινητό σου τώρα; Αυτό θέλω και θα φύγω.»
«6906… για αρχή. Το υπόλοιπο σε δόσεις. Μείνε για καφεδάκι όμως.»
«Κάνε το μπανάκι σου Σόνια. Θα σου φτιάξω καφέ.»
Κατευθύνθηκε στην κρεβατοκάμαρα. Τοποθέτησε τη μικρή βαλίτσα της στην άκρη και γδύθηκε. Είχε ανάγκη από ένα ζεστό μπάνιο.
Ρύθμισε το νερό κι άφησε να γεμίσει την μπανιέρα
Αέρινα, στις μύτες των ποδιών προχώρησε προς την κουζίνα. Κοντοστάθηκε. Μύρισε αντρικό άρωμα.
Σε κλάσματα δευτερολέπτου κινήθηκε προς το σαλόνι.
«Τι κάνεις εσύ εδώ; Πώς μπήκες σπίτι μου;»
Ένας μισόγυμνος, γυμνασμένος άντρας στεκόταν στο σαλόνι κρατώντας μία κούπα καφέ, αγναντεύοντας τη θέα από το παράθυρό της.
«Κούκλα είσαι γυμνή.» απάντησε ο μυστήριος άντρας
Η Σόνια άρπαξε αμήχανα το ριχτάρι του καναπέ και το τύλιξε γύρω από το κορμί της.
«Δε μπορώ να καταλάβω Σάιμον. Μιλάμε τόσο καιρό στο φέισμπουκ, ξέρεις τα στέκια μου και ποτέ δεν ήρθες να με βρεις. Μπορούσες να ζητήσεις το τηλέφωνό μου για ένα ραντεβού. Ξαφνικά σε βρίσκω μέσα στο σπίτι μου. Τι συμβαίνει;»
«Μάλλον έκανα την υπέρβαση. Η γενναιότητα στον άντρα έχεις πει πως σε τρελαίνει.»
«Αυτό είναι αλήθεια. Με εντυπωσίασες. Άκου τι θα κάνουμε για να σε εντυπωσιάσω κι εγώ που είμαι γενναία επίσης. Μείνε όπως είσαι.»
Η γυναίκα άρπαξε στα χέρια το κινητό της. Έκανε μια κλήση. Το κινητό του άντρα χτύπησε. Ήταν απόρρητος αριθμός.
«Σήκωσέ το! Εγώ σε καλώ Σάιμον.»
Ο άντρας αιφνιδιάστηκε. Σήκωσε το κινητό.
«Παρακαλώ…»
Η Σόνια τον κοίταξε στα μάτια,χαμογέλασε παιχνιδιάρικα και συνέχισε επιδειχτικά να μιλά στο κινητό.
«Έχω το κινητό σου όλο αυτό τον καιρό. Ποτέ δε σε κάλεσα. Δεν ήθελα να έχεις το κινητό μου επειδή στο έδωσα εγώ. Ήθελα να το ζητήσεις εσύ. Φιλιά.»
Ο άντρας χαμογέλασε.
«Μπορώ να έχω το κινητό σου τώρα; Αυτό θέλω και θα φύγω.»
«6906… για αρχή. Το υπόλοιπο σε δόσεις. Μείνε για καφεδάκι όμως.»
«Κάνε το μπανάκι σου Σόνια. Θα σου φτιάξω καφέ.»
Σόφη Λύσσαρη
καθ,δημιουργικής γραφής
κατηγορία: μυστήριο,ρομαντικό
copyright 30-3-18
*με αφορμή τη φώτο το κείμενο
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου