Δεν κοιμόταν τις νύχτες. Έμενε πάντα απασχολημένος.Φοβόταν το σκοτάδι, αλλά ζούσε μέσα σ' αυτό. Αν δεν ξημέρωνε δεν ηρεμούσε. Τον τρόμαζαν πολλά. Απέφευγε να κοιμάται δίπλα στη γυναίκα του. Δεν ένιωθε πως ήταν απόλυτα ασφαλής δίπλα του. Παρόλο που φοβόταν όμως, εξερευνούσε το σκοτάδι.
Κάποιες φορές είχε αποκοιμηθεί και δε θυμόταν τι είχε συμβεί τη διάρκεια της νύχτας. Δεν αναγνώριζε τον εαυτό του πολλές φορές. Μεταμορφωνόταν τη νύχτα. Ένιωθε άλλος άνθρωπος. Ήταν άλλος την ημέρα κι άλλος τη νύχτα. Τη νύχτα ένιωθε ένα αβοήθητο παιδί με ένα θηρίο μέσα του. Ένιωθε άλλες ενέργειες να τον πλημμυρίζουν και προσπαθούσε να καταλάβει τι συνέβαινε.
Κάπνιζε κι έπινε. Έβγαινε να διασκεδάσει. Μόνος ένιωθε πάντα. Ένιωθε ασφάλεια να βρίσκεται με κόσμο, αλλά από την άλλη τον ενοχλούσαν οι ενέργειές τους. Δεν έβρισκε ηρεμία. Πήγαινε στο πιάνο κι έπαιζε μελωδίες. Προσευχόταν για το θαύμα. Ήθελε να μάθει γιατί ένιωθε καλός και κακός.
Ένα βράδυ βγήκε στη βεράντα του σπιτιού του. Είχε μία γλάστρα με έναν φοίνικα εκεί. Ατένισε την υπέροχη φωτισμένη Αθήνα. Αναστέναξε. Άναψε τσιγάρο. Κοίταξε τ' αστέρια ψηλά στον ουρανό.
«Ποιος είμαι; Τι είμαι; Θα μου απαντήσετε Τι σημαίνουν όλα τα όνειρα που βλέπω; Τι είναι όλες αυτές οι σκιές; Γιατί δεν ανήκω σε αυτό τον κόσμο; Γιατί πολλά πράγματα έχουν κολλήσει στη ζωή μου; Τι πορεία να χαράξω; Τι επιλογές να κάνω; Θα μάθω ποτέ; Γιατί γεννήθηκα;»
Πόσες φορές είχε στείλει τα φιλιά του το σύμπαν στον άντρα κάθε φορά που έκανε αυτές τις σκέψεις! Πόσες φορές το σύμπαν του έστελνε μηνύματα πως δεν είναι μόνος του! Πόσες φορές το σύμπαν προσπαθούσε για να μην πέσει ο άντρας σε κατάθλιψη.! Πόσες φορές πάλεψε το σύμπαν για να μην αυτοκτονήσει, διότι το σκοτάδι είχε βάλει αρνητικές σκέψεις στο μυαλό του κάποιες φορές.
Όλα τα έβλεπε το σύμπαν. Όχι απευθείας όμως. Το σύμπαν μάθαινε τα πάντα μέσω του φύλακα αγγέλου του. Δεν μπορούσε όμως να βρίσκεται δίπλα του συνέχεια. Ο άντρας είχε σκοτάδι μέσα του. Άλλου είδους σκοτάδι. Όχι κοινό σκοτάδι. Ο φύλακας άγγελός του εξ αποστάσεως άκουγε τη φωνή του άντρα. Ο άγγελος άκουγε τις ανησυχίες του. Ο άγγελος ένιωθε το φόβο του. Ο άγγελος έκλαιγε μαζί του.
Δεν ήξερε όμως πού βρισκόταν ο σκοτεινός άντρας. Συνδεόταν με τον άντρα μέσω της αγάπης. Η αγάπη ήταν ο μόνος τρόπος σύνδεσής τους.
Μια μέρα ο φύλακας άγγελος κατάφερε να μπει στο οπτικό του πεδίο. Λίγα λεπτά διήρκησε όλο αυτό. Δε μπορούσε να δει το πρόσωπο του άντρα, αλλά ως αόρατο αερικό τον άγγιξε. Του χάιδεψε την πλάτη. Τον μύρισε. Του ψιθύρισε στο αυτί πως δεν είναι μόνος. Του ψιθύρισε πως θα αλλάξει η κατάσταση. Του υποσχέθηκε πως θα τον βοηθήσει.
Ένα βράδυ ο άντρας αποκοιμήθηκε. Ο άγγελος μπήκε στο δωμάτιο. Χάιδεψε το κεφάλι του. Είχε βρει τα ίχνη του άντρα. Είχε λύσει το παζλ. Ήξερε ποιος ήταν. Ήξερε το όνομα του άντρα.
Ο άντρας άνοιξε τα μάτια, αλλά οι κόρες των ματιών του ήταν κατάμαυρες. Μύρισε τον άγγελο. Ο άγγελος φίλησε στον αυχένα τον άντρα κι έσκυψε κοντά του για να τον μυρίσει.
Ο άντρας μουδιασμένος μύρισε γιασεμί. Μύρισε λουλούδια της άνοιξης.
«Να θυμάσαι αυτή τη μυρωδιά. Δεν είσαι άνθρωπος αυτή τη στιγμή. Είσαι ένα γλυκύτατο ζωάκι. Ο άντρας με το σκοτάδι του κοιμάται. Με σένα επικοινωνώ τόσα χρόνια. Θα μου τον φέρεις όταν στο ζητήσω και θα σε πάρω μαζί μου στο σύμπαν. Δε θα φοβάσαι. Κάνε τον άντρα να μη σε φοβάται. Γιατί εσένα φοβάται περισσότερο από το υπόλοιπο σκοτάδι του. Μάλλον αγνοεί το υπόλοιπο. Να παίξεις θέλεις. Να εκφραστείς. Να πάρεις αγάπη. Να μου τον προσέχεις. Πρέπει να φύγω. Καταστρέφω την αναπνοή μου με τη σύνδεση αυτή.»
Οι ενέργειες του αγγέλου εξαφανίστηκαν. Ο άντρας όμως για δευτερόλεπτα είδε τη φιγούρα του αγγέλου. Το γλυκό ζωώδες σκοτάδι τού επέτρεψε να δει για δευτερόλεπτα.
Έντρομος πετάχτηκε.
“Τι ήταν αυτό; Όνειρο; O φύλακας άγγελός μου ήρθε με μορφή γυναίκας;”
Δυο λεπτά και τριάντα ένα δευτερόλεπτα! Η επαφή του άντρα με το σύμπαν!
Σόφη Λύσσαρη
Copyright 6-3-18
Κατηγορία: μεταφυσικό/φανταστική ιστορία
Κάποιες φορές είχε αποκοιμηθεί και δε θυμόταν τι είχε συμβεί τη διάρκεια της νύχτας. Δεν αναγνώριζε τον εαυτό του πολλές φορές. Μεταμορφωνόταν τη νύχτα. Ένιωθε άλλος άνθρωπος. Ήταν άλλος την ημέρα κι άλλος τη νύχτα. Τη νύχτα ένιωθε ένα αβοήθητο παιδί με ένα θηρίο μέσα του. Ένιωθε άλλες ενέργειες να τον πλημμυρίζουν και προσπαθούσε να καταλάβει τι συνέβαινε.
Κάπνιζε κι έπινε. Έβγαινε να διασκεδάσει. Μόνος ένιωθε πάντα. Ένιωθε ασφάλεια να βρίσκεται με κόσμο, αλλά από την άλλη τον ενοχλούσαν οι ενέργειές τους. Δεν έβρισκε ηρεμία. Πήγαινε στο πιάνο κι έπαιζε μελωδίες. Προσευχόταν για το θαύμα. Ήθελε να μάθει γιατί ένιωθε καλός και κακός.
Ένα βράδυ βγήκε στη βεράντα του σπιτιού του. Είχε μία γλάστρα με έναν φοίνικα εκεί. Ατένισε την υπέροχη φωτισμένη Αθήνα. Αναστέναξε. Άναψε τσιγάρο. Κοίταξε τ' αστέρια ψηλά στον ουρανό.
«Ποιος είμαι; Τι είμαι; Θα μου απαντήσετε Τι σημαίνουν όλα τα όνειρα που βλέπω; Τι είναι όλες αυτές οι σκιές; Γιατί δεν ανήκω σε αυτό τον κόσμο; Γιατί πολλά πράγματα έχουν κολλήσει στη ζωή μου; Τι πορεία να χαράξω; Τι επιλογές να κάνω; Θα μάθω ποτέ; Γιατί γεννήθηκα;»
Πόσες φορές είχε στείλει τα φιλιά του το σύμπαν στον άντρα κάθε φορά που έκανε αυτές τις σκέψεις! Πόσες φορές το σύμπαν του έστελνε μηνύματα πως δεν είναι μόνος του! Πόσες φορές το σύμπαν προσπαθούσε για να μην πέσει ο άντρας σε κατάθλιψη.! Πόσες φορές πάλεψε το σύμπαν για να μην αυτοκτονήσει, διότι το σκοτάδι είχε βάλει αρνητικές σκέψεις στο μυαλό του κάποιες φορές.
Όλα τα έβλεπε το σύμπαν. Όχι απευθείας όμως. Το σύμπαν μάθαινε τα πάντα μέσω του φύλακα αγγέλου του. Δεν μπορούσε όμως να βρίσκεται δίπλα του συνέχεια. Ο άντρας είχε σκοτάδι μέσα του. Άλλου είδους σκοτάδι. Όχι κοινό σκοτάδι. Ο φύλακας άγγελός του εξ αποστάσεως άκουγε τη φωνή του άντρα. Ο άγγελος άκουγε τις ανησυχίες του. Ο άγγελος ένιωθε το φόβο του. Ο άγγελος έκλαιγε μαζί του.
Δεν ήξερε όμως πού βρισκόταν ο σκοτεινός άντρας. Συνδεόταν με τον άντρα μέσω της αγάπης. Η αγάπη ήταν ο μόνος τρόπος σύνδεσής τους.
Μια μέρα ο φύλακας άγγελος κατάφερε να μπει στο οπτικό του πεδίο. Λίγα λεπτά διήρκησε όλο αυτό. Δε μπορούσε να δει το πρόσωπο του άντρα, αλλά ως αόρατο αερικό τον άγγιξε. Του χάιδεψε την πλάτη. Τον μύρισε. Του ψιθύρισε στο αυτί πως δεν είναι μόνος. Του ψιθύρισε πως θα αλλάξει η κατάσταση. Του υποσχέθηκε πως θα τον βοηθήσει.
Ένα βράδυ ο άντρας αποκοιμήθηκε. Ο άγγελος μπήκε στο δωμάτιο. Χάιδεψε το κεφάλι του. Είχε βρει τα ίχνη του άντρα. Είχε λύσει το παζλ. Ήξερε ποιος ήταν. Ήξερε το όνομα του άντρα.
Ο άντρας άνοιξε τα μάτια, αλλά οι κόρες των ματιών του ήταν κατάμαυρες. Μύρισε τον άγγελο. Ο άγγελος φίλησε στον αυχένα τον άντρα κι έσκυψε κοντά του για να τον μυρίσει.
Ο άντρας μουδιασμένος μύρισε γιασεμί. Μύρισε λουλούδια της άνοιξης.
«Να θυμάσαι αυτή τη μυρωδιά. Δεν είσαι άνθρωπος αυτή τη στιγμή. Είσαι ένα γλυκύτατο ζωάκι. Ο άντρας με το σκοτάδι του κοιμάται. Με σένα επικοινωνώ τόσα χρόνια. Θα μου τον φέρεις όταν στο ζητήσω και θα σε πάρω μαζί μου στο σύμπαν. Δε θα φοβάσαι. Κάνε τον άντρα να μη σε φοβάται. Γιατί εσένα φοβάται περισσότερο από το υπόλοιπο σκοτάδι του. Μάλλον αγνοεί το υπόλοιπο. Να παίξεις θέλεις. Να εκφραστείς. Να πάρεις αγάπη. Να μου τον προσέχεις. Πρέπει να φύγω. Καταστρέφω την αναπνοή μου με τη σύνδεση αυτή.»
Οι ενέργειες του αγγέλου εξαφανίστηκαν. Ο άντρας όμως για δευτερόλεπτα είδε τη φιγούρα του αγγέλου. Το γλυκό ζωώδες σκοτάδι τού επέτρεψε να δει για δευτερόλεπτα.
Έντρομος πετάχτηκε.
“Τι ήταν αυτό; Όνειρο; O φύλακας άγγελός μου ήρθε με μορφή γυναίκας;”
Δυο λεπτά και τριάντα ένα δευτερόλεπτα! Η επαφή του άντρα με το σύμπαν!
Σόφη Λύσσαρη
Copyright 6-3-18
Κατηγορία: μεταφυσικό/φανταστική ιστορία
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου