Πόσο μπερδεμένος ένιωθα μέσα μου! Η Έλενα ήταν μια πολυδιάστατη γυναίκα με μεταμορφώσεις και πτυχές που κέντριζαν το ενδιαφέρον και τη φαντασία μου. Μου είχε στερήσει όμως το φιλί με πάθος.
Ήταν απροσδιόριστα ολοκληρωμένη.Τη στιγμή που μου χάριζε ένα κομμάτι από το δικό της παζλ,έλειπε κάτι άλλο το οποίο μου έδινε την επόμενη φορά. Κάθε φορά με αιφνιδίαζε γλυκά.
Βαριόταν τη μονοτονία. Έπαιζε με την ατμόσφαιρα,το κατάλληλο ρούχο, ύφος, τόνο φωνής και αμφίεση.Φιλί όμως δεν έδινε.
Ένιωθα πολλές φορές λες κι ήμουν μέρος ενός θεατρικού. Διαφορετικό το σκηνικό κάθε φορά!
Αυτό που δεν ήξερα ήταν πως ακόμη και μόνη στο σπίτι λειτουργούσε με τον ίδιο τρόπο.Το κατάλαβα όταν τοποθέτησα κρυφές κάμερες σε όλα τα δωμάτια.Είχα μια απορία.Ήθελα να δω πώς λειτουργούσε όταν απουσίαζα.
Μάλλον είχε διαβάσει τη σκέψη μου.Μάλλον ήξερε.Δεν εξηγείται αλλιώς.Δε μπορεί να ήταν τόσο προκλητική και τολμηρή.Πίστευα πως οι γυναίκες κάνουν πολλά για έναν άντρα. Εκείνη το απολάμβανε ακόμη και μόνη της.
Πόσες φορές νόμιζα ότι κοιτούσε κατάματα την κάμερα; Κοιτούσε τυχαία ή γνώριζε; Ποτέ δε πήρα απάντηση.
Ανυπομονούσα να γεμίσει την μπανιέρα με αφρόλουτρο και να βυθιστεί. Έψαχνα με ζουμ να δω μήπως μεταμορφωθεί σε γοργόνα.Τι ηλίθιος! Περίμενα να δω ουρά γοργόνας! Τίποτα όμως.
Βυθιζόταν με το κεφάλι μέσα στο νερό κι έμενε αρκετή ώρα εκεί. Πώς το έκανε αυτό δεν ξέρω. Κι ύστερα εμφάνιζε το κεφάλι της έξω από το νερό για να πάρει μια ανάσα και να ξαναβυθιστεί πάλι.
Χάιδευε προκλητικά το σώμα της λες και γνώριζε πως τη βλέπω. Στεκόταν μπροστά από τον καθρέφτη, φορούσε τα φορέματά της και άγγιζε με τις άκρες των δαχτύλων τις καμπύλες tου κορμιού της. Έκανε μία στροφή σα κοριτσάκι. Ναζάκια παιδικά σα μπέμπα.
Άλλες στιγμές φορούσε δερμάτινα κολλάν και ψηλές γόβες, τουρλωνόταν μπροστά από τον καθρέφτη και χόρευε ροκ μουσική σα βιτσιόζα μάγισσα.
"Θεέ μου,με δουλεύει αυτή. Δε μπορεί να προκαλεί εσένα. Ποιον προκαλεί;"
Μια μέρα πήγα σπίτι της αιφνιδιαστικά. Άνοιξε την πόρτα φορώντας ένα διάφανο μαύρο δαντελωτό νυχτικό.
"Γιατί το φοράς, όταν μπορώ να δω τα πάντα μέσα από αυτή τη δαντέλα;" τη ρώτησα
"Γιατί χαϊδεύει το κορμί μου.Θα σου δείξω.Κλείσε τα μάτια" απάντησε
Άρπαξε την παλάμη και με έκανε να αισθανθώ τη δαντέλα πάνω στο κορμί της.Ουσιαστικά άγγιξα όλο το κορμί της πάνω από τη μαύρη δαντέλα.
"Ένιωσες την αίσθηση που έχει η δαντέλα πάνω στο γυμνό σου χέρι;" ρώτησε
"Ναι"
"Έτσι νιώθει το κορμί μου σε κάθε κίνηση."
"Απόψε όμως θα νιώσεις και κάτι άλλο"είπα αυτσηρά
Έλυσα τη γραβάτα μου και την πέρασα σα κορδέλα γύρω από τα μάτια της. Χαμογέλασε και δάγκωσε τα χείλη. Περίμενε ανυπόμονα.
Έβγαλα ένα σουγιά από την τσέπη.Η λεπίδα έσκισε τη δαντέλα. Το νυχτικό έπεσε στο δάπεδο.
Η Έλενα αναστέναξε.
Ξεκούμπωσα το σακάκι. Έβγαλα ένα τριαντάφυλλο και χάιδεψα τελετουργικά το στήθος,την πλάτη,τους μηρούς,το αιδίο.
Ήταν συγκεντρωμένη στην αίσθηση. Έγειρε το κεφάλι προς τα πίσω κι αναστέναξε γλυκά.
Ξαφνικά διέκοψα απότομα κι έλυσα τα μάτια της.Την αιφνιδίασα.
"Μαύρο τριαντάφυλλο;" ρώτησε με απορία
"Το έβαψα μαύρο.Ένα μαύρο τριαντάφυλλο απελευθέρωσε τη θηλυκή σου πλευρά. Ξέρω πως δε σου αρέσουν τα συνηθισμένα." απάντησα
"Είμαι έτοιμη να σε φιλήσω.Στο έχω στερήσει" ψιθύρισε
* με αφορμή αυτή τη φώτο το κείμενο
Σόφη Λύσσαρη
καθ.δημιουργικής γραφής Brunel University
κατηγορία:ερωτικό,ακατάλληλο
copyright 27-3-18
Ήταν απροσδιόριστα ολοκληρωμένη.Τη στιγμή που μου χάριζε ένα κομμάτι από το δικό της παζλ,έλειπε κάτι άλλο το οποίο μου έδινε την επόμενη φορά. Κάθε φορά με αιφνιδίαζε γλυκά.
Βαριόταν τη μονοτονία. Έπαιζε με την ατμόσφαιρα,το κατάλληλο ρούχο, ύφος, τόνο φωνής και αμφίεση.Φιλί όμως δεν έδινε.
Ένιωθα πολλές φορές λες κι ήμουν μέρος ενός θεατρικού. Διαφορετικό το σκηνικό κάθε φορά!
Αυτό που δεν ήξερα ήταν πως ακόμη και μόνη στο σπίτι λειτουργούσε με τον ίδιο τρόπο.Το κατάλαβα όταν τοποθέτησα κρυφές κάμερες σε όλα τα δωμάτια.Είχα μια απορία.Ήθελα να δω πώς λειτουργούσε όταν απουσίαζα.
Μάλλον είχε διαβάσει τη σκέψη μου.Μάλλον ήξερε.Δεν εξηγείται αλλιώς.Δε μπορεί να ήταν τόσο προκλητική και τολμηρή.Πίστευα πως οι γυναίκες κάνουν πολλά για έναν άντρα. Εκείνη το απολάμβανε ακόμη και μόνη της.
Πόσες φορές νόμιζα ότι κοιτούσε κατάματα την κάμερα; Κοιτούσε τυχαία ή γνώριζε; Ποτέ δε πήρα απάντηση.
Ανυπομονούσα να γεμίσει την μπανιέρα με αφρόλουτρο και να βυθιστεί. Έψαχνα με ζουμ να δω μήπως μεταμορφωθεί σε γοργόνα.Τι ηλίθιος! Περίμενα να δω ουρά γοργόνας! Τίποτα όμως.
Βυθιζόταν με το κεφάλι μέσα στο νερό κι έμενε αρκετή ώρα εκεί. Πώς το έκανε αυτό δεν ξέρω. Κι ύστερα εμφάνιζε το κεφάλι της έξω από το νερό για να πάρει μια ανάσα και να ξαναβυθιστεί πάλι.
Χάιδευε προκλητικά το σώμα της λες και γνώριζε πως τη βλέπω. Στεκόταν μπροστά από τον καθρέφτη, φορούσε τα φορέματά της και άγγιζε με τις άκρες των δαχτύλων τις καμπύλες tου κορμιού της. Έκανε μία στροφή σα κοριτσάκι. Ναζάκια παιδικά σα μπέμπα.
Άλλες στιγμές φορούσε δερμάτινα κολλάν και ψηλές γόβες, τουρλωνόταν μπροστά από τον καθρέφτη και χόρευε ροκ μουσική σα βιτσιόζα μάγισσα.
"Θεέ μου,με δουλεύει αυτή. Δε μπορεί να προκαλεί εσένα. Ποιον προκαλεί;"
Μια μέρα πήγα σπίτι της αιφνιδιαστικά. Άνοιξε την πόρτα φορώντας ένα διάφανο μαύρο δαντελωτό νυχτικό.
"Γιατί το φοράς, όταν μπορώ να δω τα πάντα μέσα από αυτή τη δαντέλα;" τη ρώτησα
"Γιατί χαϊδεύει το κορμί μου.Θα σου δείξω.Κλείσε τα μάτια" απάντησε
Άρπαξε την παλάμη και με έκανε να αισθανθώ τη δαντέλα πάνω στο κορμί της.Ουσιαστικά άγγιξα όλο το κορμί της πάνω από τη μαύρη δαντέλα.
"Ένιωσες την αίσθηση που έχει η δαντέλα πάνω στο γυμνό σου χέρι;" ρώτησε
"Ναι"
"Έτσι νιώθει το κορμί μου σε κάθε κίνηση."
"Απόψε όμως θα νιώσεις και κάτι άλλο"είπα αυτσηρά
Έλυσα τη γραβάτα μου και την πέρασα σα κορδέλα γύρω από τα μάτια της. Χαμογέλασε και δάγκωσε τα χείλη. Περίμενε ανυπόμονα.
Έβγαλα ένα σουγιά από την τσέπη.Η λεπίδα έσκισε τη δαντέλα. Το νυχτικό έπεσε στο δάπεδο.
Η Έλενα αναστέναξε.
Ξεκούμπωσα το σακάκι. Έβγαλα ένα τριαντάφυλλο και χάιδεψα τελετουργικά το στήθος,την πλάτη,τους μηρούς,το αιδίο.
Ήταν συγκεντρωμένη στην αίσθηση. Έγειρε το κεφάλι προς τα πίσω κι αναστέναξε γλυκά.
Ξαφνικά διέκοψα απότομα κι έλυσα τα μάτια της.Την αιφνιδίασα.
"Μαύρο τριαντάφυλλο;" ρώτησε με απορία
"Το έβαψα μαύρο.Ένα μαύρο τριαντάφυλλο απελευθέρωσε τη θηλυκή σου πλευρά. Ξέρω πως δε σου αρέσουν τα συνηθισμένα." απάντησα
"Είμαι έτοιμη να σε φιλήσω.Στο έχω στερήσει" ψιθύρισε
* με αφορμή αυτή τη φώτο το κείμενο
Σόφη Λύσσαρη
καθ.δημιουργικής γραφής Brunel University
κατηγορία:ερωτικό,ακατάλληλο
copyright 27-3-18
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου