{αυστηρά ακατάλληλο)
Τον κάλεσε τηλεπαθητικά λίγες μέρες πριν την πρώτη τους συνάντηση.Είχε μιλήσει στο κρυμμένο του φως. Είχε συνεννοηθεί με μια πλευρά του σκοταδιού του που ήταν σύμμαχός της. Ζήτησε να τον φέρουν σε κείνη.Υπήρχε λόγος!
Ήταν σίγουρη πως είχε λάβει το μήνυμά της.Το φως του δεν είχε δύναμη,αλλά ο λύκος μέσα του την είχε λατρέψει σε μια άλλη ζωή και βασιζόταν σε κείνον! Πόσο της είχε λείψει κι αυτός!
Την προηγούμενη μέρα περπατούσε στον Πειραιά,όταν χτύπησε το τηλέφωνό της. Ήταν εκείνος! Η φωνή του αναλλοίωτη μέσα στους αιώνες... Μιλούσε ελληνικά αυτή τη φορά.Πόσα χρόνια είχαν περάσει από τότε που μίλησε μαζί της την ελληνική γλώσσα... Αιώνες... Τότε που τον διόρθωνε να πει σωστά το όνομά της. "Όχι Μανταλένα, Μαγκνταλένα!" επέμενε γελώντας και χάιδευε την πλάτη του.
Θυμήθηκε τη ζωή τους στην Ελλάδα.Θυμήθηκε τον έρωτά τους. Τότε εκείνος είχε μόνο φως... Πόσο ευγενικός,τρυφερός,ρομαντικός και υπέροχος άντρας ήταν! Πόσο πολύ τη λάτρευε! Πώς είχε καταφέρει να αφεθεί στα ερωτικά της διαστροφικά θέλω;
Εκείνη τον λάτρευε! Ήθελε να ζήσει το απόλυτο μαζί με τον άντρα της. Ήθελε να πειραματιστεί σε επικίνδυνα ερωτικά μονοπάτια. Εκείνος κοκκίνιζε αρχικά και δεν της επέτρεπε αυτά τα μονοπάτια από σεβασμό επειδή ήταν η γυναίκα του. Η "μάγισσά" του όμως έβρισκε τον τρόπο να γίνεται πόρνη κι εκείνος να γίνεται ο εραστής της. Πρωτόγνωρες καταστάσεις εκείνη την εποχή από δύο νέους που δεν είχαν εμπειρία με άλλους εραστές.
Η γυναίκα του είχε μία δροσιά, μία ομορφιά, ένα νάζι, μία διαστροφή, μία γλύκα, έναν αυθορμητισμό, μία τρέλα και πολλά ερωτικά ένστικτα που τον σκλάβωναν.Τον επιθυμούσε διαρκώς στο κορμί της. Τον ποθούσε συνέχεια! Εκείνος έβγαζε τον ξύλινο σταυρό του για να αμαρτήσει. Γιατί αυτά που ζητούσε να της κάνει κι αυτά που του έκανε εκείνη ήταν κολάσιμα.
Κάποτε ψιθύρισε στο αυτί του "Θα ήθελα να δεις να με κάνει μπάνιο μία από τις υπηρέτριές μας... Θα ήθελα να την αφήσω να με αγγίξει ερωτικά... Θα ήθελα να πάρω το χέρι της και να το κατευθύνω σε σημεία που θα μου δώσουν οργασμό. Κι εσύ εκεί στη γωνία να παρακολουθείς σιωπηλός κι έπειτα να με πάρεις γυμνή στο δωμάτιό μας..."
Έπαιζε με το μυαλό του. Προκαλούσε! Κι εκείνος από φόβο ή ζήλια μη την αγγίξει κάποιος άλλος ή άλλη της προσέφερε μία ηδονή άλλου τύπου. Όταν ήταν ατίθαση κι ανυπάκουη τον εκνεύριζε και την τιμωρούσε γλυκά. Εκείνος ένιωθε πως την τιμωρούσε! Ουσιαστικά όμως το προκαλούσε εκείνη,γιατί ήθελε να ζήσει κι αυτή την πλευρά του. Δεν άντεχε να είναι μόνο το καλό κι υπακουο παιδί.Τον ήθελε και άγριο,βάρβαρο!
Όλοι συζητούσαν για το πόσο ερωτευμένο ζευγάρι ήταν! Τους ζήλευαν! Ακόμη και τα αδέρφια του! Μια μέρα όταν αρνήθηκε να κάνει έρωτα μαζί της γιατί ήταν κουρασμένος, εκείνη πρόστυχα τον προκάλεσε λέγοντάς του πως θα βγει γυμνή τη νύχτα και θα γαμηθεί με τον αντίζηλο αδερφό του! Τη χαστούκισε, την έπιασε σφιχτά από το λαιμό για να την πνίξει,έβγαλε τον ξύλινο σταυρό του,τη σήκωσε αγκαλιά κι έγινε πάλη στο κρεβάτι.
Της άρεσε να αντιστέκεται. Ήταν τόσο γυμνασμένος κι αρρενωπός! Εκείνη είχε ένα τρόπο να γλιστρά μέσα από τα χέρια του, να τρέχει γυμνή στα δωμάτια του σπιτιού μέχρι να υποκύψει και να τον νιώσει μέσα της.
Εκείνο το χαστούκι δε το ξέχασε ποτε! Το ανταπέδωσε! Τον αιφνιδίασε κάποια νύχτα,όταν της ζήτησε να του χορέψει.Τον τρέλαινε ο χορός της,ειδικά όταν ήταν μισοντυμένη,πετώντας διακριτκά κι αισθησιακά κάθετί από πάνω της. Του χόρεψε λοιπόν, αφού του ζήτησε να καθίσει στο πάτωμα. Του έδεσε τα χέρια με χοντρό σκοινί. Περνούσε δίπλα του σαν αερικό, αλλά δεν επέτρεπε να την αγγίξει. Κι όταν εκείνος τεντώθηκε να χουφτώσει το στήθος της λύνοντας τα δεσμά του,τον χαστούκισε δυνατά!
"Τιμωρία για την ανυπακοή σου!" σχολίασε και τον ξανάδεσε.
"Ξέρεις ποιος είμαι εγώ μικρή μου;" της είπε με επιβλητικό ύφος.
" Ο άντρας που με χαστούκισε είσαι άχρηστε!" απάντησε εκέινη χαμογελώντας.
Τον πλησίασε, τον φίλησε έντονα και τον θήλασε.
"Είσαι μπέμπης και σε συγχωρώ." συμπλήρωσε και τον έκανε να κοκκινισει. Δεν αντιστάθηκε.Ποθούσε τις ρώγες της.
Όταν λοιπόν αυτή η γυναίκα αιώνες μετά τον είδε να την πλησιάζει, η καρδιά της χτύπησε έντονα... Αναμνήσεις,ένταση,θάνατοι... Τι όμορφος που ήταν στο νέο του σώμα! Τα μάτια του ίδια! Το σώμα του λίγο πιο αδύνατο. Το πρόσωπό του σχεδόν ίδιο! Τα χείλη, μύτη, ζυγωματικά ίδια! Το χαμόγελό του ένας ήλιος!
"Πρέπει να εξοικειωθώ με το νέο σώμα του" σκέφτηκε τη στιγμή που άπλωσε το χέρι της να συστηθεί.
- Ο Χάρης; Λίζα. Χάρηκα...
Σόφη Λύσσαρη
καθηγήτρια δημιουργικής γραφής Brunel University
copyright 26--11-17
κατηγορία:ερωτικό,μεταφυσικό
Τον κάλεσε τηλεπαθητικά λίγες μέρες πριν την πρώτη τους συνάντηση.Είχε μιλήσει στο κρυμμένο του φως. Είχε συνεννοηθεί με μια πλευρά του σκοταδιού του που ήταν σύμμαχός της. Ζήτησε να τον φέρουν σε κείνη.Υπήρχε λόγος!
Ήταν σίγουρη πως είχε λάβει το μήνυμά της.Το φως του δεν είχε δύναμη,αλλά ο λύκος μέσα του την είχε λατρέψει σε μια άλλη ζωή και βασιζόταν σε κείνον! Πόσο της είχε λείψει κι αυτός!
Την προηγούμενη μέρα περπατούσε στον Πειραιά,όταν χτύπησε το τηλέφωνό της. Ήταν εκείνος! Η φωνή του αναλλοίωτη μέσα στους αιώνες... Μιλούσε ελληνικά αυτή τη φορά.Πόσα χρόνια είχαν περάσει από τότε που μίλησε μαζί της την ελληνική γλώσσα... Αιώνες... Τότε που τον διόρθωνε να πει σωστά το όνομά της. "Όχι Μανταλένα, Μαγκνταλένα!" επέμενε γελώντας και χάιδευε την πλάτη του.
Θυμήθηκε τη ζωή τους στην Ελλάδα.Θυμήθηκε τον έρωτά τους. Τότε εκείνος είχε μόνο φως... Πόσο ευγενικός,τρυφερός,ρομαντικός και υπέροχος άντρας ήταν! Πόσο πολύ τη λάτρευε! Πώς είχε καταφέρει να αφεθεί στα ερωτικά της διαστροφικά θέλω;
Εκείνη τον λάτρευε! Ήθελε να ζήσει το απόλυτο μαζί με τον άντρα της. Ήθελε να πειραματιστεί σε επικίνδυνα ερωτικά μονοπάτια. Εκείνος κοκκίνιζε αρχικά και δεν της επέτρεπε αυτά τα μονοπάτια από σεβασμό επειδή ήταν η γυναίκα του. Η "μάγισσά" του όμως έβρισκε τον τρόπο να γίνεται πόρνη κι εκείνος να γίνεται ο εραστής της. Πρωτόγνωρες καταστάσεις εκείνη την εποχή από δύο νέους που δεν είχαν εμπειρία με άλλους εραστές.
Η γυναίκα του είχε μία δροσιά, μία ομορφιά, ένα νάζι, μία διαστροφή, μία γλύκα, έναν αυθορμητισμό, μία τρέλα και πολλά ερωτικά ένστικτα που τον σκλάβωναν.Τον επιθυμούσε διαρκώς στο κορμί της. Τον ποθούσε συνέχεια! Εκείνος έβγαζε τον ξύλινο σταυρό του για να αμαρτήσει. Γιατί αυτά που ζητούσε να της κάνει κι αυτά που του έκανε εκείνη ήταν κολάσιμα.
Κάποτε ψιθύρισε στο αυτί του "Θα ήθελα να δεις να με κάνει μπάνιο μία από τις υπηρέτριές μας... Θα ήθελα να την αφήσω να με αγγίξει ερωτικά... Θα ήθελα να πάρω το χέρι της και να το κατευθύνω σε σημεία που θα μου δώσουν οργασμό. Κι εσύ εκεί στη γωνία να παρακολουθείς σιωπηλός κι έπειτα να με πάρεις γυμνή στο δωμάτιό μας..."
Έπαιζε με το μυαλό του. Προκαλούσε! Κι εκείνος από φόβο ή ζήλια μη την αγγίξει κάποιος άλλος ή άλλη της προσέφερε μία ηδονή άλλου τύπου. Όταν ήταν ατίθαση κι ανυπάκουη τον εκνεύριζε και την τιμωρούσε γλυκά. Εκείνος ένιωθε πως την τιμωρούσε! Ουσιαστικά όμως το προκαλούσε εκείνη,γιατί ήθελε να ζήσει κι αυτή την πλευρά του. Δεν άντεχε να είναι μόνο το καλό κι υπακουο παιδί.Τον ήθελε και άγριο,βάρβαρο!
Όλοι συζητούσαν για το πόσο ερωτευμένο ζευγάρι ήταν! Τους ζήλευαν! Ακόμη και τα αδέρφια του! Μια μέρα όταν αρνήθηκε να κάνει έρωτα μαζί της γιατί ήταν κουρασμένος, εκείνη πρόστυχα τον προκάλεσε λέγοντάς του πως θα βγει γυμνή τη νύχτα και θα γαμηθεί με τον αντίζηλο αδερφό του! Τη χαστούκισε, την έπιασε σφιχτά από το λαιμό για να την πνίξει,έβγαλε τον ξύλινο σταυρό του,τη σήκωσε αγκαλιά κι έγινε πάλη στο κρεβάτι.
Της άρεσε να αντιστέκεται. Ήταν τόσο γυμνασμένος κι αρρενωπός! Εκείνη είχε ένα τρόπο να γλιστρά μέσα από τα χέρια του, να τρέχει γυμνή στα δωμάτια του σπιτιού μέχρι να υποκύψει και να τον νιώσει μέσα της.
Εκείνο το χαστούκι δε το ξέχασε ποτε! Το ανταπέδωσε! Τον αιφνιδίασε κάποια νύχτα,όταν της ζήτησε να του χορέψει.Τον τρέλαινε ο χορός της,ειδικά όταν ήταν μισοντυμένη,πετώντας διακριτκά κι αισθησιακά κάθετί από πάνω της. Του χόρεψε λοιπόν, αφού του ζήτησε να καθίσει στο πάτωμα. Του έδεσε τα χέρια με χοντρό σκοινί. Περνούσε δίπλα του σαν αερικό, αλλά δεν επέτρεπε να την αγγίξει. Κι όταν εκείνος τεντώθηκε να χουφτώσει το στήθος της λύνοντας τα δεσμά του,τον χαστούκισε δυνατά!
"Τιμωρία για την ανυπακοή σου!" σχολίασε και τον ξανάδεσε.
"Ξέρεις ποιος είμαι εγώ μικρή μου;" της είπε με επιβλητικό ύφος.
" Ο άντρας που με χαστούκισε είσαι άχρηστε!" απάντησε εκέινη χαμογελώντας.
Τον πλησίασε, τον φίλησε έντονα και τον θήλασε.
"Είσαι μπέμπης και σε συγχωρώ." συμπλήρωσε και τον έκανε να κοκκινισει. Δεν αντιστάθηκε.Ποθούσε τις ρώγες της.
Όταν λοιπόν αυτή η γυναίκα αιώνες μετά τον είδε να την πλησιάζει, η καρδιά της χτύπησε έντονα... Αναμνήσεις,ένταση,θάνατοι... Τι όμορφος που ήταν στο νέο του σώμα! Τα μάτια του ίδια! Το σώμα του λίγο πιο αδύνατο. Το πρόσωπό του σχεδόν ίδιο! Τα χείλη, μύτη, ζυγωματικά ίδια! Το χαμόγελό του ένας ήλιος!
"Πρέπει να εξοικειωθώ με το νέο σώμα του" σκέφτηκε τη στιγμή που άπλωσε το χέρι της να συστηθεί.
- Ο Χάρης; Λίζα. Χάρηκα...
Σόφη Λύσσαρη
καθηγήτρια δημιουργικής γραφής Brunel University
copyright 26--11-17
κατηγορία:ερωτικό,μεταφυσικό
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου