Ξενιτιά

Τι κι αν λες πως μ’ αγαπάς
και στα μάτια με κοιτάς
νιώθω πλέον τη συνήθεια
πού ’ναι ο έρωτας αλήθεια;

Πού είν’ η ένταση, το πάθος
πού είν’ η τρέλα καταβάθος
στο μυαλό σου δεδομένος/η
είμαι τώρα πικραμένος/η.

Ρεφρέν:

Ξενιτιά η αγκαλιά σου
ξενιτιά και τα φιλιά σου
έχασα γλυκιά πατρίδα
τη σιωπή σου όταν είδα.

Ξενιτιά είν’ η αγάπη
με σιωπές και με γινάτι
έναν έρωτα σαν πρώτα/έναν έρωτα ζητάω
δώσε μου δική σου νότα/απ’ αυτόν(ή) που αγαπάω.