Πόλεμος

Πολεμάς τις σκιές του παραλόγου
σε μια στιγμή βουβού διαλόγου
τσεκάρεις το είδωλό σου σε καθρέφτες
πάνω σε ρωγμές που έκαναν οι κλέφτες.

Σου κλέψαν κάθε όνειρο και σε φιμώσαν
γέμισες με ψίχουλα π’ ατάραχα σου δώσαν
λαθρεπιβάτες της ζωής γεμάτοι αμαρτία
που σε κατάντησαν θνητό γεμάτο δυστυχία.

Μ’ αντίρρηση και πόλεμο στις λέξεις δεν αλλάζεις
εκείνους μόνο εξόντωσε με πράξεις που διατάζεις
με νόμους και ηθικές που πλάθει μια Αλήθεια
με όρια στο «είναι» σου ενάντια στη συνήθεια.

Κι αν άντεξες τον πόλεμο, ο πόλεμος δεν τελειώνει
έρχεται κάθε φορά που βλέπεις χελιδόνι
κι ελπίδες όταν πλάθεις στην άνοιξη του έτους
εκείνοι πάντα ειν’ εκεί τρέχα πια και δες τους!

Ρεφρέν:

Ο πόλεμος είναι πάντα εκεί
ένας κρυφός βουβός σκοπός
κι εσύ ρωτάς αν επαρκεί
κάθε αξίας σου καρπός.

Ο πόλεμος είναι πάντα εκεί
ένας Θεός που αιμορραγεί

κι εσύ ρωτάς αν επαρκεί
κάθε μικρή σου αλλαγή.